Kuşatma!
Uzun zaman sonra hayatımda gördüğüm en gerçek ve handiyse vahşetin en vücut bulmuş hali sayılan rüyalardan birine şahit oldum. Böylesi bir tecrübeye bizatihi deneyimlemeden, rüya yoluyla da olsa tanıklık ettiğim için hem nasıl dehşete düştüğümü, hem nasıl da şanslı olduğumu hissettiğimi anlatamam... Bir göçmen toplama kampında idim. Sıradan bir gündü. Kısa zaman içinde başka bir ülkeye gitme planları kuruyordum. Nasıl olduğuna dair en ufak fikrim olmamasına karşın bir anda toplama kampımın şu ana değin eşi benzeri görülmemiş bir kuşatma altına alındığına şahit oldum. Her yerden askerler fışkırıyor gibiydi adeta. Önlerine gelenleri acımasızlığın da ötesinde bir vahşetle öldürmeye çalışıyorlardı askerler. Tanklar, zırhlı araçlar, ellerinde alev püsküren teçhizatıyla önüne gelen sivilleri hedef alan askerler... Öyle dehşetli bir andı ki insanın nefes almak ve sağlıklı bir şekilde düşünmek için dâhi bir anlık bir vakti olmuyordu. Kör noktalardan ilerleyerek hayatta kalmaya çalışıyordu...