Mutlak yalnızlık:
İnsanlar "Kıyamet hiç de korkunç değildir. Asıl korkunç olan, sadece benim kıyametten sağ kurtulmam olur. Başıma gelecek olan şey, ne kadar vahşi olursa olsun, eğer sadece benim başıma gelmezse ve diğer insanların hepsi de bundan payını alacaksa benim için sorun yoktur." diye düşünür.
İçinde bulunduğunuz şehri düşünün; bomboşsa ve hiçkimseyle hiçbir ulaşım\iletişim imkanınız da yoksa! Sadece siz varsanız ve sizden başka hiçbir canlı yoksa nasıl olur? Söyleyeyim; Korkunç! Bütün zamanın, hayatın, yaşamın durduğunu ve tüm cansız nesnelerin/araç ve gereçlerin sizi izlediğini düşünmeye başlarsınız. Ve muhtemelen tek uğraşınız, insanları bulmak gayesiyle durmadan hareket etmek olacaktır. Peki tüm ülkede? Tüm kıtada? Tüm dünyada?!
İyi düşünün; bu Dünya denen gezegende canlı namına sizden başka bir şey yoksa? Tek canlı varlık sizseniz nasıl olur, düşünün.. İyi düşünün...
Korkunç, değil mi? Sorunlarınızı anlatabileceğiniz, konuşabileceğiniz, kızabileceğiniz; küsebileceğiniz, barışabileceğiniz; uyuz/mutlu edebileceğiniz hiçkimsenin olmaması demek, bir yandan da artık yaşamamak demektir... Kendinizi bu koskoca dünyada tamamen yalnız, tek başınıza hissettiğinizde ne yapabileceğinizi bile bilemezsiniz ve bundan kurtulmak için her şeyi yaparsınız...
Mutlak Yalnızlık ise, şu koskocaman evrende (ruhsal olarak) tamamen tek başına olmak ve bundan kurtulmak için bir çabada bulunamayacak denli üşengeç olmaktır...
Yorumlar
Yorum Gönder